Delhiin bank nertei yumnaas ondor huutei jeel avch baigaa.Oyutolgoin ard tumen noogdoh ashigiig ornii huund avch baigaa gesen.Ondor huutei jeel avch baisanaas yagaad ene olon baychuud huuguugeer jeelj bolohgui baigaa yum.Yundaa or taviad baigaa yum.Tsalingaa has tetgeveree has.Eh oronoosoo neg togrognii tsalin tetgeleg avaaguich eh orontoi gedegeeree baharaad yavj baihad.

Yantgar Oyutolgoi jahiral pizdagaas tatvar ashigaa hurdan asuu.

Хямрал, улс төрчдийн увайгүй байдлаас болж дарангуйлал, коммунизмыг хүсэх болжээ монголчууд. Идэж уусан нөхдийг хэзээ нэг цагт шүүх юм гэнэ. Хэрэг хөөн хэлэлцэх хугацаа гэж байдгийм. Олон жилийн өмнөх хэргийг хэрэг болгож хэлэлцэхгүй гэсэн үг. Ийм учраас одоо идээд, луйвардаад бай, үнэнд гүйцэгдэж хоригдсон ч гарч ирээд нуусан мөнгөөрөө сайхан амьдрах, хөөн хэлэлцэх хугацаа өнгөрөхөд дахин хэрэг үүсэхгүй байх гэсэн нөхцлүүдээс болоод улсаа луйвардах нь ашигтай болоод байна.

арчилсан нэртэй луйварчид хонины хулгайчийн хүү Элбэгдорж - муу юманд гарамгай хэлэх ярих нь уулыг нурааж урсгалыг өөрчилөхөөр ард олны тархи угааж гарч ирээд монгол орныг самардаж байна

Ардчилалынхан монгоүлын хөрөнгөлөг хэсгийн эхний 10 жагсжээ Тэд ИДЭЖ ЦАДАХАА МЭДДЭГҮЙ монгол орныг орныг саармагжуулан гадаадын хөрөнгө оруулалт гэж зээл авч түүнийгээ ард түмэндээ 20 хувийн өндөр хүүтэйгээр зээлдэн мөнгө хүүлж байна

Төмөр замын гурван угсармалийн 48-р байрний Гомо Мөнхжаргал гэж алдаршсан шоронгоор олон жил явсан эр бий. Одоо 50 гарч яваа энэ эр яадаг гэхээр шоронд байхдаа банди нарийг эмэлдэг байсан гаж зуршлаа наранд гарч ирсэн хойноо орхиж чадалгүй байрнийхаа залуухан хөвгүүдийг татаж чангаасаар байгаад энэнээсээ болоод Гомо Мөнхөө нэр авсан хүн байгаан. Ичиж зовохыг мэдэхгүй нэгмөсөн улаан цагаандаа гарсан Гомо Мөнхөөг байрнийх нь залуус эхнэртээгээ унтаад таашаал авч чадахгүй болхоороо эхнэрээ хана мөргүүлж зоддог гэж ярьдаг юм байна лээ

Бүгд долдойнууд учир эрэмдэг эдийн засаг эмчлэгдэх боломжгүй монголчууд долдойгоос хэзээ ч салж чадахгүй тэгэхээр эдийн засаг яах нь ойлгомжтой Монгол хүн маш хэцүү тэмцэх чадваргүй мухар сүсэгтэнгүүд тийм ч байна ийм ё байна гэж гоншигнож байхаас уааш юу ч чадахгүй

Хорьдугаар зууны эхээр хаант Орос улс дэлхийн хамгийн их алтны нөөцтэй орон байлаа. Үндсэндээ 300 жил хурааж цуглуулсан алт. Хаант засгийг түлхэн унагасны дараа өрнөсөн засгийн эрх авахын төлөөх өрсөлдөөн нь үзэл суртлын тэмцлээр халхавчилсан оросын баялгыг хэн гартаа оруулах вэ гэсэн өрсөлдөөн байлаа. Энд дайнд больщевикууд ялсан билээ. Тэд маш цэвэрхэн, чимээгүй, болгоомжтой, хашир ажилласан. Наагуураа газрыг тариачдад, үйлдвэрийг ажилчддад, цэргүүдэд энх тайвныг, засгийн эрхийг зөвлөлүүдэд гэсэн сонсголонтой уриа дэвшүүлж байсан боловч цаагуураа цагаан хааны алт эрдэнэсийн хойноос уйгагүй хөөцөлдөж байв. Ер нь эрдэнэсийн сан хөмрөг бараг тоо ёсоороо улаантнуудын гарт орсон гэж үздэг. Бароны Монголд нуусан алт эрдэнэс гэсэн домог бий. Ямар юмных нь нуусан эрдэнэс байх билээ? Харин барон Унгерн өөрөө монголын нуусан эрдэнэс байв. Монгол орон тусгаар тогтносны гол нууц нь Барон Унгернтэй салшгүй холбоотой. Хэрвээ барон Унгерны тухай яривал энэ нь Манжуурын тухай яриа болж цааш хөврөнө. Манжуурын тухай яриа гэдэг нь Японы тухай яриа болж хувирна. Төв Азийг хүчирхэгжүүлэх Нармай Монголын үзэл бол япон орны хөгжил цэцэглэлтийн билэгдэл гэхүү мөрөөдөл гэх үү тийм ойлголт. Энэ хүсэл мөрөөдлөө биелүүлэхэд нь Орос, Хятад хоёр байнга саад учруулна. 1905 оны Орос-Японы дайн нь дэлхийн нэгдүгээр дайны өмнөтгөл болж байсан бол 1938-1939 оны Халх голын дайн нь дэлхийн хоёрдугаар дайны өмнөтгөл болж байснаараа онцлогтой. Энэ хоёр дайны цаана нөгөө л нармай монголын үзэл санаа лугшин байв. Харин Барон Унгерн бол нармай монгол үзлийн дайчин тэнгэр, тугч нь болон намирч явсан эр билээ. Яг үнэндээ монголыг хятадын савраас чөлөөлөх хар бор ажлыг гардаж хийсэн, бүх шавар шавхайтай нь хутгалдсан хүн бол яах аргагүй Барон Унгерн мөн. Монголыг чөлөөлсөн улаан арми, ардын нам гэдэг бол ердөө үлгэр. Коммунистуудын зохиосон энэ үлгэрээс болж барон Унгернын байгуулсан гавъяа бүдгэрэн замхарч нууцын оронд морилсон билээ. Харин өнөөдөр бид энэ нууцаа мэдэх хэрэгтэй, энэ түүхээрээ бахархах учиртай. Барон Унгернд үнэндээ цэрэг арми, эд хөрөнгө, хүч чадал гэхээр зүйл юу ч байсангүй. Азийн морин девиз гэсэн сүрлэг нэртэй эцэж туйлдсан, дайн тулаанаас залхсан атгахан цэрэг. Юун дайтах манатай. Харин барон Унгернын зүрх сэтгэлд Нармай Монгол улсыг байгуулах чин хүсэл оргилж байв. Түүний энэ их оргилуун хүслийн ундарга юу байв? Мэдээж энэ бол Япон орон. Японы цаана Англи улс. ЭНэ бол дэлхийн хамгийн хүчирхэг орон шүү дээ. Орос Японы дайнд Орос улс ялагдахад оросын олон сэхээтнүүд япончуудыг дэмжиж урмын үгээ харамгүй илгээж байсан түүхтэй. Барон Унгерн бол японы бодлогыг тууштай дэмждэг, тэдэнд итгэж найддаг, япон орныг авралын гэрэл гэгээ хэмээн итгэдэг байсан хүн билээ. Тэр үхэн үхтлээ энэ итгэл үнэмшилдээ үнэнч үлдсэн бөгөөд өөртөө элсүүлэх гэсэн улаантнуудын бүхий л оролдлогыг элэглэн дооглосоор бурханы оронд нэр төртэй одсон юм. Англи, Япон хоёр орон бол байгалийн ямар ч баялаггүй өчүүхэн газар нутагтай хэрнээ дэлхийн хамгийн хүчирхэг гүрэн болон өсөн дэвшиж чадсан гайхамшигтай түүхтэй арлын орнууд шүү дээ. Аль аль нь оготны хамраас ч цус гаргалгүй нийгмийн хувьсгалыг тайван замаар шийдэж чадсан ухаалаг ард түмэн. Гэтэл Орос орон ямар билээ? Дэлхийн хамгийн уудам газар нутаг, хамгийн их байгалийн баялаг дээр сандайлсан гуйлгачид. Аливаа асуудлыг хүч түрэмгийлэн шийдэх гэсэн гуйлгачин сэтгэлгээ. Ийм гуйлгачин сэтгэлгээтэй гуйлгачин ард түмнийг хувьсгалын аргаар, мэс заслын аргаар яаж ч өөрчлөх, сайжруулах боломжгүй гэдэгт Барон Унгерн өчүүхэн ч эргэлздэггүй байв. Түүний энэ итгэл үнэмшлийг улаантнууд сонсоод шоолон инээлдэцгээнэ. Та нарын өнөөдрийн энэ инээдэм маргааш гэхэд ханиадам болно. Орос орны олон зууны турш цуглуусан их баялаг дээр та нар өнөөдөр мордчихоод галзууртлаа найрлацгааж байна. Гэхдээ эрт орой нэгэн өдөр энэ их баялаг дуусна. Тэр цагт та бүхэн амаараа шороо үмхэх болно. Та нарыг юу ч аврахгүй. ЭНэ бол тэнгэрийн гэсгээл. Та бүхний мунхаг, харанхуй байсны шан хөлс. Миний хэлсэн бүхэн үнэн болохыг нотлох хожмын өдөр ирнэ. Тиймээс би хэлсэн үгнээсээ буцахгүй. Хэн нь үнэн, хэн нь худал хэлж байгааг танай шүүх биш харин цаг хугацаа шүүнэ. Би үхлээс айхгүй, харин шударга үнэн хөлд гишгэгдэхээс айна. Би шударга бус явдалтай, дээрэм тонуултай яасан ч эвлэрэхгүй. Тиймээс намайг даруй тонилгогтун. Барон Унгерн ингэж хэлээд өөртөө цаазын ял оноосон бөлгөө. Уг нь улаантнууд түүнд Петроград хотын ардын коммисарын албан тушаал санал болгосон юм шүү дээ. Тэр цагийн Петроград бол өнөө цагийн Москва. Орос орны зүрх. Барон Унгерн энэ саналаас ямар ч эргэлзээгүйгээр татгалзсан. Түүний зүрхэнд Нармай Монголын үзэл дүрэлзэж байсан билээ. Бид түүхийн энэ нууцыг мэдэх ёстой. Энэ түүх хаашаа эргэснийг бид өнөөдөр мэднэ. Хэний зөв, хэний буруу байсныг цаг хугацаа шүүн харууллаа. Бид хаанаас хаа хүрч байгаагаа, замдаа юу тохиолдсноо дахин сайтар эргэцүүлэн тунгаах хэрэгтэй болов уу. Орос ард түмний 300 жил цуглуулсан их өв, их баялгыг 70 жилийн дотор цөлмөж дуусгасан хөлгүй их найр наадмыг хөгжил дэвшил, бүтээн байгуулалттай андуурах нь зөв үү? Найр наадам хэзээ нэгэн цагт дуусдагт социализмын гол асуудал оршино хэмээн английн төмөр хатагтай Маргарет Тетчер айлдсантай миний бие бүрэн санал нийлэх бөлгөө. Жинхэнэ хөгжил цэцэглэлт, жинхэнэ бүтээн байгуулалт гэж юу болохыг сүүлийн 25 жил бид мэддэг боллоо. Социализмын үед юмны чанар чансаа өдрөөс өдөрт, жилээс жилд улам дорддог байлаа. Буцаж хэвэнд нь оруулах гэж бөөн уриа лоозон болно. Гэтэл өнөөдөр юмны чанар чансаа өдрөөс өдөрт сайжирч байна. Хотын өнгө зүс ч жилээс жилд улам өнгөжин жавхаажиж байна. Хөдөө орон нутагт ч ялгаагүй өнгө зүс нэмэгдсээр байна. Ерэн онд оросын хөрөнгө оруулалт зогсоход монголын эдийн засаг бүрэн зогсож дампуурч байсан бол өнөөдөр гаднын хөрөнгө оруулалт бараг бүрэн зогсоход монголын эдийн засаг бага зэрэг хөрж, бага зэрэг саатсаныг эс тооцвол амьдрал үндсэн гольдролоороо хэвийн үргэлжилж байна. Сэхээн амьдруулах эрчимт эмчилгээнд ортол хол байна. Зөвхөн сүүлийн 15 жилийн дотор гэхэд монголын эдийн засаг 10 дахин томорсон байна. Дотоодын нийт бүтээгдэхүүнээр багцаалахад шүү дээ. Хурдацтай эдийн засгаа дагаад хүн амын тоо ч хоёр дахин өсчээ. Гэхдээ зөвхөн төрөлт нэмэгдэж байгаа бус хүн амын нас баралт цөөрч, хүний дундаж наслалт уртассан байна. Эдийн засаг томорно гэдэг нь хүнээр бол бие нь томорч өндөр нь уртасч байна гэсэн үг. Хүн томроход сүүдэр нь дагаж томорно. Нийгэм ч мөн ялгаагүй. Нийгмийн сөрөг үзэгдлүүд томорно. Гэмт хэргийн тоо хэмжээ өснө. Энэ бол жам ёсны үзэгдэл. Айж ичих зүйл биш. Хүний насны онцлог гэж бий. Нялх, балчир, өсвөр, идэр нас гэх мэт. ЭНэ бүх үе шатуудад биеийн гол харьцаанууд өөрчлөгдөнө. Жишээлбэл хүний толгой нялх үедээ харьцангуй том, идэр насандаа харьцангуй жижиг болно. Энэ нь хүн нялх байхдаа том толгойтой ухаалаг, харин идэр насандаа жижиг толгойтой тэнэг боллоо гэсэн үг биш. Үүний нэгэн адил социализмын үед аж үйлдвэрийн хувийн жин өндөр байсан тул монгол орон аж үйлдвэржсэн орон байлаа, өнөөдөр хувийн жин нь багассан тул аж үйлдвэржсэн орон биш боллоо гэсэн үг биш. Монгол эдийн засаг өсөхөд аж үйлдвэрийн салбар ч бас адилхан өссөн. Хэрэглэж буй техник, технологи нь шал өөр болсон. Наад захын жишээ гэхэд хэдэн хүн нийлж суугаад автобус, троллейбус үйлдвэрлээд гаргаж байна. Түүнийг нь бид нийтийн тээвэртээ хэрэглэж байна. Цементийн үйлдвэр гэхэд л дотоодын хэрэгцээгээ бүрэн хангаад анхныхаа экспортыг хийгээд эхэллээ. Эрдэнэт үйлдвэр гэхэд л төмөр бөмбөлөгөө дотооддоо үйлдвэрлэх жишээтэй. Консервын лаазаа хүртэл үйлдвэрлэж байна. Гээд энэ мэт олон жишээ дурдаж болно. Тэгэхлээр аж үйлдвэрийн салбар унаж байгаа бус харин улам урагшилж байна, хөгжиж байна. Уул уурхайн салбар бол монгол орныг тэжээж яваа угж гэдэг нь ойлгомжтой. ҮҮнийг гаднын хөрөнгө оруулалтгүйгээр, гаднын технологигүйгээр, гаднын мөнгөгүйгээр эзмшиж чадахгүй нь тодорхой. Ганц цооног өрөмдөх зардлыг л гаргаж дийлэхгүй ядарсан улс шүү дээ. Угжнаас салж бор маханд орохыг мэдээж бид хүснэ. Гэхдээ эхлээд шүд ургах хэрэгтэй. ШҮдтэй болсны дараа мах зажилна. Хүнсний үйлдвэрлэл бол ердөө л үүдэн шүд гэсэн үг. Эрчим хүч, зам, харилцаа холбоо бол буйл гэсэн үг. Буйл чангарч байна дараа нь ёзоор ургана. Ийм ёзоороос эдийн засгийн араа бий болно. Монгол орны цахиур цухуйсныг хамгийн түрүүнд олж харсан орон бол Япон улс. Монгол орон өсөж томрохыг удаан хүлээж буй түнш орон. Тиймээс тэд монголчуудыг дэмжихийн тулд Чингис, Самурай бондыг санхүүжүүлэв. Мөн эдийн засгийн чөлөөт худалдааны гэрээ байгууллаа. Удахгүй визийн журам хөнгөвчлөгдөн иргэд хоорондоо чөлөөтэй харьцдаг болно гэх мэт. Ийм байтал бид яагаад нялхарч суух ёстой гэж? Яагаад бид эрхэлж суух ёстой гэж? Хэдий болтол бид хүнээр гуйлгах ёстой гэж? Бидэнд хөгжлөөс ухрах эрх байхгүй. Бид бусдын итгэлийг алдах ёсгүй. ЭНэ бол бидний түүхэн хариуцлага. https://www.youtube.com/watch?v=6BrYHyCI6Ys

GADAADAD HULGAILSAN MONGOOROO IH TENEDEG AN NII HULGAICH NARIIN TARHIND ZIKA VIRUSIIN HACHIG ORCHIHSON TARHI NI UHJEED HOVHON HULGAI HIIH HUIVALDHIIG HIIDEG BOLSON JISHEE NI BAYARZOGT ELBEGDORJ SAIHANBILEG BATUUL NAR

Президент России Владимир Путин сегодня на Совете по науке и образованию высказался о поэме Пастернака «Высокая болезнь», где автор рассуждает о роли Ленина в мировой революции. Глава Курчатовского института Михаил Ковальчук предложил на заседании Владимиру Путину создать для научной среды «организации, которые должны управлять течением мысли в конкретных направлениях», процитировав при этом строки Бориса Пастернака о Ленине: «Он управлял теченьем мысли /И только потому — страной». Он предложил создать или найти такие организации, которые будут ответственны за общественное мнение «в конкретных направлениях». «Управлять течением мысли – это правильно, нужно только, чтобы эта мысль привела к правильным результатам, а не как у Владимира Ильича. А то в конечном итоге эта мысль привела к развалу Советского Союза, вот к чему. Там много было мыслей таких: автономизация и так далее. Заложили атомную бомбу под здание, которое называется Россией, она и рванула потом. И мировая революция нам не нужна была. Вот такая мысль там», – сказал Путин

Япония была одной из первых великих держав признавших МНР и установившей с ней дипломатические отношения в феврале 1972 г. С этого времени японо-монгольские отношения прошли несколько стадий и неизменно развивались по восходящей линии. До 1990 г., в период существования МНР, в политическом плане они носили протокольный характер. Но уже в 1977 г. обозначился основной ракурс этих отношений, а именно: оказание Японией экономической помощи Монголии. Так уже в том году Япония помогла создать в Улан-Баторе фабрику «Гоби» по производству кашемира. В настоящее время, благодаря последовавшим неоднократным японским субсидиям, она превратилась в мощный комбинат – основной производитель махеровых, кашемировых и шерстяных изделий, идущих на экспорт. После победы в 1990 г. демократической революции Монголия, как известно, оказалась в тисках глубокого экономического кризиса 1991 – 1993 гг., связанного с распадом СССР – основной опоры МНР, и поставившего страну на грань катастрофы. И именно в эти годы Япония становится одним из главных, если ни главным спонсором Монголии, выдвигается в авангард инициированного ею же вместе с Мировым банком донорского движения помощи Монголии. В итоге, Монголия уже в 1991 г. получила 150 млн. долл. безвозмездной иностранной помощи и 250 млн. долл. на 1992-93 гг. Отметим, что это движение со временем охватило от 24 до 30 государств, включая РФ, КНР, Республику Корея, США, Германию и др., а также 10 международных финансовых организаций. За 1991 – 2003 гг. было проведено 10 совещаний доноров, преимущественно в Токио, а общая сумма помощи составила 2,4 млрд. долл., из них 52% — безвозмездная помощь и 48% льготные кредиты. 50% всех донорских поступлений обеспечила Япония. Кроме того, примерно в это же время и позднее Япония самостоятельно предоставляла Монголии финансовую и техническую помощь, так что общая сумма японской поддержки к 2010 г. составила 3,6 млрд.долл. США (более 50% безвозмездно, остальное – льготными кредитами). Эта помощь носила всеобъемлющий характер, коснулась почти всех отраслей промышленности и сельского хозяйства, общественного транспорта, дорожного строительства, ремонта тяжелой техники и машин, ремонта и реставрации школьных помещений, детских садов и больниц, развития телекоммуникаций, бизнес-менеджмента и.т.д. Выражая Японии глубокую благодарность монгольского народа за помощь и поддержку с самого начала демократических преобразований в 1991 г., президент Монголии Цахиагийн Элбэгдорж особо отметил, что эта помощь «…всегда была своевременной и актуальной. Мы всегда с теплотой и благодарностью помним, как японский народ протянул нам руку помощи в труднейшие времена, когда из-за остановки теплоэлектростанций Монголия оказалась под угрозой замерзания, когда остановился общественный транспорт, когда из эксплуатации вышли транспортные средства пожарных служб и служб скорой помощи, когда нашим детям не стало хватать школ и детсадов. … Деньги японских налогоплательщиков сыграли решающую роль в преодолении нами трудных времен, и имели жизненно важное значение в развитии страны». Эти слова президент Монголии Ц. Элбэгдорж произнес в своем выступлении на бизнес-форуме монгольских (150 человек) и японских (180 человек) предпринимателей, представителей около 500 ведущих фирм обеих стран, – который состоялся в Токио во время его знаменательного рабочего визита в Японию 21-24 июля 2014 г. Знаменательным этот визит стал потому, что обозначил конец спонсорской помощи и безвозвратных субсидий и перевод монголо-японских экономических отношений на рельсы взаимной выгоды и взаимодополняемости. Монголия заинтересована во внедрении у себя японской технологии, техники, менеджмента и методов работы. Япония, лишенная особых минеральных богатств, заинтересована в получении из Монголии минерального сырья (уголь, медь, цинк и др.) и сельхозпродуктов: мяса, конины, шерсти. Стороны договорились о развитии широкого сотрудничества в сельском хозяйстве, промышленности, в инфраструктурной сфере, в горнорудной и туристической отраслях, а также о финансово-техническом содействии Японии в реализации таких крупных проектов как строительство медицинского учебно-диагностического центра в Улан-Баторе, нефтеперегонного завода в Дархане и нового международного аэропорта недалеко от столицы.

Тиймээ. Гэхдээ эхлээд АН- ы хог шаарнуудыг засгаас зайлуулья

АН-ынхан ингэж Монгол Улсыг өрөнд баригдуулж, эдийн засгийг хямрааж, долларын ханшийг 2000 болгохыг мэдсэн бол дэмждэггүй байж. АН-ынхан бусад намууд дотроо хамгийн адгийн нам гэдгээ өнгөрсөн дөрвөн жил ард түмэнд харууллаа. АН-ынхан ирэх УИХ-ын сонгуулиар дүнгээ хараад уйлнаа. Ялангуяа Элбэгдорж бүр ч уйлах болно.

ХОРТ ХАВДАР туссан эдийн засгийг яаж эмчлэх гээд байнаа???? Илж таалаад, эм тан уугаад бол эдгэрэхгүй шүү дээ. Маш том мэс засал л хэрэгтэй дээ!!! Үүнийгээ мэдэж байна уу????