Өнөр бүл кинон дээр үйлдвэрийн дарга Чоймбол гэж ажилтнуудынхаа ар гэр, амьдрал ахуйд үргэлж санаа тавьж, тусалж дэмжиж явдаг нэг сайхан хүний тухай гардаг. Хүн бүрийн сэтгэлд хоногшсон тэр дүр үе үеийн олон сайхан дарга, удирдлагуудыг санагдуулдаг байх. Хувь тохиолоор ч гэх үү, миний дарга ч бас яг тийм хүн.
Ажил үүргийн онцлогоос шалтгаалаад миний бие хамгийн том захиралтайгаа их ойр ажилладаг юм. Хөрөнгө оруулагч нарын хурал, банкны удирдлагуудтай хийх уулзалт зэрэгт хөрөнгө оруулалт, төсөл хариуцсан ажилтны хувьд захирлыгаа дагаж оролцох нь олонтаа.
Одоогоос хэдэн сарын өмнө манай компани Нью Йоркийн нэлээн том санхүүгийн байгууллагатай хамтран ажилладаг байлаа. Тэд бидний хувьд их чухал хамтрагч байсан. Гэтэл захирал маань нэг л өдөр хугацаанаасаа өмнө гэрээгээ цуцалсан юм.
Шийдвэр гэнэтийн байсан ч би дотроо битүүхэн баяртай байв. Учир нь тэндхийн оффисын манайхтай хамтарч ажилладаг гол хүн болох нэг Ирланд эмэгтэй миний үйлийг үзэж, үсийг минь цайлгадаг байлаа.
Төслийн материалаа сайтар шалгаад явуулахаар “алдаатай байна, буруу байна, наадахаа зас” гээд л буцаагаад явуулчихдаг байв. Тэгсэн хэрнээ хаана, юун дээр алдсаныг минь хэлж өгөхгүй. Захидал бичихээр бас хариу өгөхгүй. Утсаар ярихаар түүний гүйцэгдэшгүй хурдан яриа, сонсож дадаагүй Ирланд аялга намайг хэлэх үггүй болгодог байв. Заримдаа түүний буруу байсан ч хүлээн зөвшөөрдөггүй тийм л хүн байлаа.
Цагийн зөрүүнээс болж ажилдаа эрт ирэх, зарим үед амралтын өдрөөр ч ажиллах үе байсан. Харин үүнийг анзаарсан захирал маань шууд л хамтын ажиллагаагаа зогсоосон.
Хожим сураг сонсоход тэрээр “Манай Монгол ажилтан хэтэрхий их ачаалалтай ажиллаж байна. Тэр гэр бүлтэй бас хүүхэдтэй. Тэдэндээ зориулах цагаа ажилдаа зориулаад байгаа тул бид ажилтнаа бодоод гэрээгээ цуцалж байна” гэсэн тайлбар өгсөн байсан. Намайг дарамтнаас чөлөөлсөн хэрэг л дээ. Бахархмаар байгаа биз. Компанийхаа эрх ашгаас илүү миний эрх ашгийг, миний гэр бүлийг нэн тэргүүнд тавьсанд нь би үнэхээр их баярлаж байлаа.
Ийм үед хүнд даврах сэтгэл төрдөггүй юм билээ. Харин ч сэтгэл сайтай хүний дэргэд ажиллаж байгаагийнх илүү их итгэл дааж, хичээж ажиллах ёстой шүү гэж өөрийгөө зоригжуулдаг юм билээ.
Сүүлийн үед дарга маань намайг туслах ажилд ав, ажлын ачааллаа багасга гэж хэлэх боллоо. Бүтэн цагаар ажиллаад бас хажуугаар нь сурч байгаа миний хувьд ачаалал ихтэй байгаа нь үнэн л дээ. Гэсэн ч чимээгүй л яваад байлаа. Үнэнийг хэлэхэд Монголд байхдаа удирдах ажил хийж явсан туршлагатай ч туслахтай байж үзээгүй болохоор жаахан эвгүй байсан хэрэг л дээ.
Гэтэл миний ажлын өрөөг дээд давхар руу нүүлгэн, хөл хөдөлгөөн багатай, илүү чимээгүй орчинд ажиллуулахаар болж, ажлын нөхцлийг минь сайжруулж байгаа гэнэ. Бас ирээдүйн туслахад маань өрөө гаргаж өгөх болжээ. Ингээд би туслах ажилд авахаар зар тавьж, хүмүүсийн анкет цуглуулж эхэлсэн.
Үүнийгээ би сайн талаас нь тунгааж, нэг ч гэсэн хүний амьдралд өөрчлөлт авчрах онцгой боломж юм гэж харж байгаа. Учир нь Америкад мэргэжлээрээ ажиллана гэдэг тийм ч амар хялбар зүйл биш. Сургууль төгссөн ч ажилд орж чадаагүй хүмүүс хэдэн мянгаараа байдаг. Тиймээс хэн нэгэнд боломж олгож, сурсан мэдсэнээ харамгүй зааж сурган, маш сайн мэргэжилтэн бэлдэхэд өөрийн хувь нэмрээ оруулъя гэж шийдсэн.
Эцэст нь хэлэхэд сайн удирдагч л сайн ажилтныг бий болгодог юм байна, бас хүнийг сайн хүн болгож төлөвшүүлдэг юм байна.
Аливаа сайн сайхан бүхэн бие биенээсээ улбаатай байдаг юм байна
Н.Болортуяа
Сэтгэгдэл0
Зөв бичсэн байна. Манай сургуульд бол захиралыг их хурлын гишүүн, эсвэл дарга нар ректор луу яриад тавьдаг. Нөгөө захирал нь бараг багш нараа танихгүй, ажлын туршлага байхгүй. Хамт олны саналыг авч хэлэлцдэггүй юм. Ингэхээр яаж улс хөгжих вэ? Ажлыг доод тушаалаас шат ахиулах боломж байдаггүй болсон доо.
Монголд бол яг эсрэгээрээ. Мерит зарчим мэдэхгүй. Доод улсуудаа бодох гэж хэзээч байхгүй. Ямарч зовлон байсан улсын ажил явдагаа явна гэж л үзнэ.
1990 оноос өмнөх соц үеийн дарга нар ажилчиддаа их анхаарал халамж тавьдаг мундаг удирдагчид байсан. Харин одоогийн дарга нар бол эсрэгээрээ.
Олон монгол дарга даамлуудад уншуулмаар зүйл байна. Шэйрлээд байгаарай.
Монгол хүн тус аваад цаашаа харж араас хутга шаадаг. Өөрөө ямарч буруугүй тусалсан хүмүүсээ буруутгаад. Эхнэр мэдэлтэй эрчүүд нь дандаа адуугаа эрж явдаг. /эхнэрээсээ өөр хүн хайж явдаг/. Үүнийг адуугаа эрнэ гэж яридаг юм
Хуучин системийн үед тэр байгууллагадаа, эсвэл салбартаа нэг насаараа ажилладаг байлаа. Одоо бол юу ч хамаагүй болсон болоогүй аргаар самарч өгч байна дө. Нэг салбартаа гаршаад хойч үеэ бэлдэх нь нийгмийн зөв төлөвшлийн суурь нэг талаасаа болох юм шиг санагдах юм. Аль ч системээсээ зөв зүйлсээ сорчилж аваад явбал улс хөгжиж болох.Ер нь хүн рүүгээ чиглэсэн тууштай бодлого байхгүй санааныхаа зоргоор ярьдаг хүмүүсээр удирдуулаад явахаар нийгэм нь ч учраа олохгүй байна ууда. зөв зүйл сэдэл өгсөн байна а. баярлалаа.
Энэ үнэн шүү.Хойд амёрикт компани сайн ажилтнаа үргэлж тордож ажиллуулахыг хичээдэг, учир нь сайн ажилтан бол компанийн хамгийн том капитал юм.Хэрэв тааруухан ажилтан байвал удаан тогтоохгүй дээ. Бас нэг жишээ:Манай нэг үйлчлүүлэгч манай хүмүүстэй их ( манай оффист голдуу азиуд ажилладаг) муухай дээрэнгүй харьцсан тул бид даргадаа хэлтэл,дарга тэр үйлчлүүлэгчийн урьд нь хөнгөлттэй үйлчлүүлдэг байсан тарифыг хүчингүй болгоод,та хүсвэл өөр газраас санхүү,татварын үйлчилгээ авч болно гэсэн юм билээ.Гэтэл тэр нөхөр буруугаа хүлээгээд дахиж би ийм явдал хэзээ ч гаргахгүй гээд манай үйлчлүүлэгч хэвээр үлдсэн дээ.
Зөвөлдөө. Манайд сайн ажиллуулахад зааж сургах биш, босгоны боол шиг харьцдаг явдал их. Цүнхи нь барьж, зусар ааш гаргаж байвал сайн ажилтан гэж үздэг. Сонгодог жишээ нь АН-хан. Хэнд ч сайн зүйл зааж сургалгүй явсны гайг одоо өөрсдөө үүрч байна. Залуучуудад муу зүйл, бузар технологи их заасан байх аа. Ялсан намын сүр хүч нь мэдлэг, чадвартай хүнийг биш цүнх баригч зусар зулгүй хүмүүсийг олж тавихад оршдог байх. Арга ч үгүй биз, ямар олигтой хөтөлбөр, төлөвлөгөө дэвшүүлэх биш.
Яг зөв алив нэг юман дээр удирдлаг зөв бол хүмүүс нь зөв байдаг ажиглаж байхад барууны орнуудад зөв хүмүүс удирдлагад нь байдаг учираас хүмүүс нь зөв байдаг аж