sonin.mn

Эрт нэгэн цагт нэгэн гуталчин байжээ. Тэр овсгоо самбаатай нэгэн байсан тул өөрийн бяцхан бизнесээ хурдан өргөтгөж, хотдоо төдийгүй улсдаа нэр хүндтэй гуталын үйлдвэртэй болж гэнэ. Нэгэн өдөр гуталчинд Африк тив рүү гутлаа гаргах санаа төрж, зүүн гарын туслахаа судлаад ир хэмээн тийш нь илгээв. Өнөөх туслах нь хэсэг хугацааны дараа эргэн ирээд, “Африкт хэн ч гутал өмсдөггүй юм байна, энэ зах зээл бидэнд ашиггүй” гэж санаа алджээ.

 

Гуталчин хашир нэгэн байсан тул удалгүй баруун гарын туслахаа дахин өнөөх нутаг руу илгээжээ. Мөн удалгүй эргэн ирсэн туслах хөөр баяртайгаар ийнхүү айлтгав: “Африкчуудад өмсөх гутал алга, бид яаралтай энэ зах зээлд нэвтрэх хэрэгтэй байна”. Африк яваад ирсэн хоёр туслахын үзэл бодол яагаад ийм их ялгаатай байна вэ? Энэхүү бяцхан үлгэрээр эрэлтийн хоёр төрлийг тайлбарлах гээд үзье .

 

Нэг дэх нь “зах зээлийн эрэлт” (market demand) буюу тодорхой нэг цаг хугацаанд,  тодорхой нэг бүтээгдэхүүний нийт борлуулалтын хэмжээ юм. Нөгөө нэг эрэлт нь “зах зээлийн боломж” (market potential) бөгөөд энэ нь ирээдүйн тодорхой нэг цаг хугацаанд, тодорхой нэг салбарын хүрч болох борлуулалтын дээд хэмжээг илэрхийлнэ. Африкчууд гутал өмсдөггүй гэж дүгнэсэн, зүүн гарын туслах нь “өнөөгийн нөхцөл байдлыг” буюу зах зээлийн эрэлтийг баримжаалагч юм.

 

Харин Африкчуудад өмсөх гутал алга гэж дүгнэсэн, баруун гарын туслах нь “ирээдүйн нөхцөл бололцоог” буюу зах зээлийн боломжийг баримжаалагч гэж хэлж болно. Салбарууд хөгжиж тэлэх тусам зах зээлийн эрэлт нь зах зээлийн боломж руу дөхөж очдог. Иймээс, баруун гарын туслахын зөвлөгөө бодитоор хэрэгжих боломжтой юм.

 

Тэр өөдрөг үзэлтэй, өөртөө итгэлтэй төдийгүй “бизнесийн алсын хараатай” нэгэн аж. Харин зүүн гарын туслах нь гутранга үзэлтэн байсан ба ирээдүйн боломж бололцоог харж чадаагүй билээ. Өөдрөг үзэлтэн, гутранга үзэлтэн хоёр бизнесийн орчинд орохоороо тэс ондоо шийдвэр гаргадаг гэдгийн жишээ энэ билээ. Гэхдээ энэ үлгэр дуусах хараахан болоогүй байна:   



Хоёр туслахын үгэнд толгой нь эргэсэн гуталчин гурав дахь хүнээ Африк руу явууллаа. Энэ удаад тэр маркетингийн мэргэжилтнээ илгээв. Алс холын Африк тивийг зориод ирсэн маркетингийн мэргэжилтэн ийм тайлан гаргажээ : “Африкчууд гутал өмсдөггүйн улмаас тавхайн өвчтэй болсон байна. Би тэдний омгийн ахлагчид гутал тавхайн өвчнөөс сэргийлдэг болох талаар ярьж өгөхөд, тэр ихэд сонирхож байсан.

 

Гутлаа 10$-оор худалдаалвал, хүн амын 70 хувь нь худалдаж авах ба эхний жилдээ 5000 гутал борлуулах боломжтой гэж  тооцоолоход омгийн ахлагч надад тусалсан юм. Тээвэрлэлт, борлуулалтын бүх зардлаа тооцолвол нэгж гуталыг 6$-ийн зардлаар нийлүүлж болох билээ. Нийт орлогоос нийт зардлаа хасаж, ашигаа тооцвол, бид эхний жилдээ 20000$-ын ашиг олох боломжтой байна.

 

Хөрөнгө оруулалтын өгөөж 20 хувь байгаа нь дундаж хөрөнгө оруулалтын өгөөж, 15 хувиас их байгаа тул би энэ зах зээлд орох хэрэгтэй гэж зөвлөж байна.” Хэрвээ та гуталчингийн оронд байсан бол хэний зөвлөгөөг дагах вэ? Хэн ч мэдээж маркетингийн мэргэжилтэний үгийг дагах байх. Учир нь тэр хувийн үзэл бодлоо түрүүнд тавилгүй, асуудалд илүү болгоомжтой, нягт нямбай хандаж, маркетингийн судалгаа, баримт тооцоон дээр үндэслэж дүгнэлтээ гаргасан.

 

Баруун гарын туслах өөдрөг үзэлтэн төдийгүй хоосон мөрөөдөгч байж болох юм. Түүнийг бодвол маркетингийн мэргэжилтэн “тоо ярьж чаддаг” гэдэг дүрмийг сайн мэддэг нэгэн ажээ.

 

Эх сурвалж:  "Санхүүгийн мэдээ"